Column “Achter de kaft 28” op 26 mei 2022 van Dolf Middelhoff, hoofdredacteur en fotograaf.
Het was op eieren lopen in de Urbanuskerk. Zo voelde het nadat er eerst over 1250 vierkante meter isolatieplaten waren gelegd, waarop vervolgens 7,5 kilometer warmwaterslangen voor de vloerverwarming werden uitgerold en in lange lussen vastgelegd. Daaroverheen werd ook de ringleiding voor slechthorenden klaargelegd.
Onder de isolatieplaten is alle elektra weggewerkt. Die is uitvoerig gedocumenteerd op foto en ingetekend op een plattegrond. Je weet maar nooit of je nog eens ergens een stekkerdoosje bij wil maken.
Door die warmwaterslangen loopt straks een kleine 800 liter water. Op meerdere plaatsen zakken die slangen door gaten in de vloer om in de kelders te worden aangesloten op verdeelblokken. Alleen de vloerverwarming van de torenkapel is onbeschadigd uit de brand gekomen. Deze slangen zijn nu aan het nieuwe systeem gekoppeld.
Op maandag 23 mei reden ’s ochtends vroeg de eerste twee betonwagens voor. Met een hele lange, dikke slang werd door de sacristie een yoghurtachtige substantie de kerk in geperst. Er werd vanaf de torenkapel achteruit gewerkt in de richting van het koor. Na het schip kwam eerst de vlakte in het zuidoostelijke transept aan de beurt en werd er via de viering in de richting van het noordwestelijk transept gewerkt. Telkens wanneer er weer een flink deel van het oppervlak onder de drab was verdwenen werd dat met een brede, ronde koker aan een lange stok (het leek wel een hele grote vloertrekker) verder gladgetrokken en opgeschud om alle bestanddelen gelijkmatig te laten settelen. De Mariakapel was de volgende ruimte die aan de beurt kwam en tenslotte werd via het priesterkoor naar de deur van de sacristie toegewerkt waarbij steeds meer lussen van de slang uit de kerk werden weggetrokken. Nadat de ring om de sokkel van het hoogaltaar was gesloten konden de laatste meters voor de sacristie worden bedekt en kon de spuitkop van de slang definitief dicht.
Er was een korte pauze geweest om de laatste hoeveelheid beton te laten aanvoeren. Ze werken het liefst met een krappe aanvoer om niet onnodig materiaal over te houden. Toen de tweede wagen leeg was, werd de restbehoefte ingemeten en berekend en kon de derde lading worden afgeroepen. De leverancier stond daarvoor klaar (kende bovendien het recept) en dus was er weinig tijd nodig om de derde lading aan de kerk te komen afleveren. Rond het middaguur stond het beton tot aan de drempel van de sacristie. De volgende fase wordt het betegelen van de vloer, maar daar gaan nog wel een paar weekjes overheen.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.