Herinrichting St. Urbanuskerk Bovenkerk - de zwaar beschadigde kruiswegstaties

Test restauratie kruiswegstatie van start

Column “Achter de kaft 8” van Dolf Middelhoff, hoofdredacteur en fotograaf. Foto: De witte verf vertoont de meeste blaren.

De witte vlakken zijn het meest geblaard

Met Clem Venne en Paula Valent bezocht ik onlangs Jazzy de Groot in haar Alkmaarse atelier. Ze is inmiddels begonnen aan de restauratie van de kruiswegstatie ‘Jezus neemt het kruis op zijn schouders’, die de tweede afbeelding vormt van onze prachtige reeks van 14 staties. Deze heeft de meeste schade opgelopen tijdens de brand en is daarom de meest geschikte om mee te beginnen en ervaring op te doen. Opvallend is het verschil in schade per kleur. Blijkbaar reageren de verschillende pigmenten ieder op hun eigen manier op hitte. De witte vlakken zijn het meest geblaard en dat is op de foto goed te zien..

Subsidie aanvragen

Omdat het Prins Bernhard Cultuurfonds heeft gemeld dat we in aanmerking komen voor de door ons aangevraagde subsidie (met een maximum van € 25.000), moesten we met Jazzy de planning nader gaan bespreken. Daarnaast kregen we ook het verheugende nieuws dat de Stichting Stinak ons € 5.000 heeft toegezegd. De restauratie kost heel veel geld en we kunnen ons voorstellen dat dat wenkbrouwen doet fronsen. Daarom doen we er alles aan om externe financiers te vinden. Daarmee kunnen we straks waarschijnlijk twee mensen een paar jaar aan het werk houden en krijgen we prachtig gerestaureerde staties terug in de kerk. Daarmee vormen ze immers een onverbrekelijk monumentaal geheel. Er zijn ook al particulieren die (forse) bijdragen hebben toegezegd en er staan nog een paar andere fondsen op ons lijstje. Het kost ons, als het allemaal mee zit, dus geen cent uit eigen middelen!

Infraroodpistool en warme spatel

Jazzy laat ons delen van de statie zien die al zijn schoongemaakt en waar de blaren weer zijn teruggeplakt. Daarvoor gebruikt ze een infraroodpistool waarmee de blaren aan buiten- en binnenkant gelijkmatig zacht worden gemaakt zodat ze niet breken. Met een warme spatel plakt ze de blaren met vislijm weer terug op de ondergrond. Het resultaat is van heel dichtbij al spectaculair, van enige afstand is er van oneffenheden helemaal niets meer te zien. Wel zijn er een heleboel gaatjes en gaten in de schildering ontstaan die later nog moeten worden geretoucheerd.

Muurplaten

In de kerk is uiteraard ook weer voortgang geboekt. Van de kerkmuren zijn de bovenste drie lagen metselwerk verwijderd. Deze waren beschadigd en ongelijk geworden. Op de nu vlak gemaakte laag zijn nieuwe ‘muurplaten’ aangebracht. Dat zijn lange, parallelle balken – één aan de binnenzijde en één aan de buitenzijde van de wand. Op deze muurplaten komen straks de dakspanten te rusten. Ze zijn daarom met 70 cm. lange schroeven en moeren in de muren verankerd. Intussen is ook de grote gordelboog tussen het schip en de viering helemaal opgemetseld en worden de restanten van het vieringgewelf met kunststofvormen ondersteund. En er wordt nog steeds hard gewerkt aan het herstel van de kleine gewelven. Deze week was een gewelf boven de Mariakapel aan de beurt.

Corona

Het kon natuurlijk niet uitblijven: ook op de bouw is het dragen van mondkapjes inmiddels verplicht. En de eigenwijze fotograaf die iedereen in de toch al krappe ruimte steeds voor de voeten komt lopen is ook niet langer welkom. Ik zal dus voorlopig na werktijd of in het weekeinde moeten fotograferen. Het is niet anders, maar ik zal mijn uiterste best doen om u op de hoogte te blijven houden.