Column “Achter de kaft 18” op 30 augustus 2021 van Dolf Middelhoff, hoofdredacteur en fotograaf. Fotobijschrift: De laatste dakplaat wordt tussen het koor en de sacristie gemanoeuvreerd
Het dak gaat eraf, zeg je bij een knalfuif, maar bij ons feestje ging het dak er juist op. Op vrijdagochtend 27 augustus om 11:27 uur werd de laatste dakplaat in positie gemanoeuvreerd.
Deze gebeurtenis – hoewel het niet om het bereiken van het hoogste punt gaat – is een mijlpaal in de herbouw geschiedenis van onze Urbanus. Eindelijk is het dak regendicht en als we mazzel hebben liggen er voor de winter leien op. In elk geval voor het grootste deel. Op die delen van het dak die de afgelopen twee weken zijn gedicht, is inmiddels grotendeels de folielaag en de isolatie aangebracht. Dan kan het dakbeschot snel volgen en daarna kunnen de leidekkers weer aan de gang. Denkt u eraan dat er nog steeds leien gesponsord kunnen worden!
De kerk is nu eindelijk dicht en regenwater kan er niet meer in doordringen. Dat is hard nodig want het gebouw is nog steeds verzadigd met water van de afgelopen twee jaar. Opvallend is het dan ook dat, juist nu het dak dicht is, er met een hogedrukspuit een mengsel van water en kalk op de niet-beschadigde gewelven wordt gespoten. Daarmee worden ze schoongemaakt. Een eerdere poging met een latex behandeling gaf niet het gewenste resultaat. Toch is dit in vergelijking met de afgelopen twee jaar slechts een druppel op de grote regenplas.
Wanneer het weer meezit – met een lekker briesje en niet te vochtig – kan het gebouw nu lekker doortochten. Er zitten op veel plaatsen geen ramen, dus de wind heeft vrij spel.