Onze Urbanus
Zaterdag 15-09-2018
6.45 uur
Zij, de bestrijders van het vuur willen wel maar kunnen niet genoeg
Vanuit het westen het oosten en het zuiden spoed men zich naar je toe
Je klokken slaan, het lijkt of je om hulp vraagt
Het droge hout van je oude skelet is door de gulzige vlammen snel verslonden
Emotie is alom voel en zichtbaar een vloek verlaat een vrome mond
Hoger klimmen nog de vlammen, ze rijzen op richting het kruis
De vieringstoren toren geeft zich al snel gewonnen, valt op de grond in vuur uiteen.
Fier staat nog wel de klokkentoren, de vlammen spelen er omheen.
Dan toch nog poelwater net op tijd, de toren hoeft zich niet te mengen in de ongelijke strijd
De dageraad die dient zich aan en als het daglicht je omhelst, geeft wat we zien ons hoop
dat niet “alles” is verloren.
Kerstdag 2022
Na het likken van de vele wonden,
heeft met geduld en vakmanschap
de wederopbouw plaats gevonden
Steigers telekranen heel veel hout,
werkers stil als er werd gerouwd
Op de grond de stenen bikken,
op het hoge dak
leien op hun plaatsen tikken
Vele donaties de gevers wel of niet bekend
Vrijwilligers inzet ongekend
De kerk die ons dierbaar is,
een Agora voor zo velen
Blijf van onheil nu verschoond,
jij bent nu meer dan de som der delen.
Fam. Van der Burg
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.