Column “Achter de kaft 31” op 24 oktober 2022 van Dolf Middelhoff, hoofdredacteur en fotograaf.
Afgelopen donderdagmiddag 14 oktober begon om 15:00 uur de ceremonie voor het slaan van de eerste paal van de nieuwe uitbouw, die achter de pastorie in de tuin wordt gebouwd. Omdat palen SLAAN geen goed idee leek naast een kerk, waarvan vóór de brand zojuist de gehele fundering was versterkt, worden de palen GEBOORD.
In twee diktes lag er een voorraad stalen buizen met aan één uiteinde een schroefkop. Aan het andere uiteinde zat een schroefdraad die correspondeerde met die van weer een andere voorraad buizen. Op elkaar geschroefd kunnen de palen zo tot een diepte van 12 meter de grond in worden gedraaid. Terwijl de palen zakken, wordt er onder hogedruk mortel in de holte geperst, die aan de onderzijde door een gat ontsnapt in de vrije gedraaide ruimte rondom de paal. De buitenzijde van het boorgat verdicht zich door de druk van de schroef en de ingepompte mortel. Gat en paal vullen zich met die mortel. Zo ontstaat uiteindelijk een 12 meter lange paal van gewapend beton.
Voor de gelegenheid waren er vier ‘vormelingen’ uitgenodigd om op de treeplank aan de hendels van de heimachine te mogen komen trekken en duwen. Dit deden ze onder begeleiding van Evelien Schrijver van aannemingsbedrijf Nico de Bont, dat naast de herbouw van de kerk ook de nieuwbouw mag gaan realiseren. In het publiek van genodigden en intimi was ook architect Cor Bouwstra met tekeningen van de nieuwbouw aanwezig. Wethouder Marijn van Ballegooijen vertegenwoordigde de Gemeente, Ad Verkleij sprak als vicevoorzitter van de parochieraad, Clem Venne namens de Stichting Vrienden van de Bovenkerkse Urbanus en pastoor Eugène Jongerden verzorgde de inwijding van de eerste paal en de grond waarop de nieuwe ontmoetingsplek komt te staan. Als fotograaf mocht ik alle hoeken van het terrein betreden en heb dus even op gewijde grond gestaan.
Binnen wordt intussen hard gewerkt aan de nieuwe tegelvloer. Inmiddels in vrijwel het gehele schip met de zijbeuken bedekt met verschillende, zeer rijke motieven. Op de orgelzolder staat een camera vast opgesteld die om de paar dagen (ik ben er niet elke dag en heb nog nét geen bed in de kerk staan) een foto maakt van de kerk eronder. Steeds vanuit een vaste positie. De hoop is dat daaruit een zogenaamd ’time-lapse’ filmpje kan worden gemaakt, waarin je de vloer langzaam ziet groeien. Of het gaat lukken weet ik niet; het licht in de kerk verandert steeds onder invloed van het weer en de positie van de werklampen. Maar we kunnen altijd nog een filmpje maken waarin de beelden in elkaar overvloeien. Ze zijn nog een week of 4 bezig, maar het werk raakt steeds verder van de camera verwijderd. Of je dan nog vooruitgang kunt vastleggen is de vraag. Een gok, maar wel een leuke. Ik fotografeer op de vloer zelf natuurlijk ook gewoon door.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.