Column “Achter de kaft 7” van Dolf Middelhoff, hoofdredacteur en fotograaf. Foto: het eerste ‘echte’ formeel waarop een van de hoofdbogen wordt gemetseld.
Terug van weggeweest werd ik direkt naar de Urbanuskerk geroepen: “Nico de Bont heeft niet stilgestaan intussen”. Dat klopte als een bus: was ik de laatste keer voor mijn vakantie nog in een kerk geweest waar een beetje licht in doordrong, nu was het aardedonker op de vloer. Het hele schip staat inmiddels vol met steigers en loopvloeren.
In de afgelopen weken was al begonnen met het herstellen van de gewelven in de zijbeuken. Voor de stenenbikkers de kroon op hun werk. Eindelijk vinden stenen die zij hebben verwerkt een plekje terug in de kerk. Sommige gewelven bestaan voor meer dan de helft uit ‘nieuwe stenen’, wat goed opvalt door het kleurverschil. Dat zal later worden weggewerkt wanneer de oude stenen zullen worden schoongemaakt.
Een ‘echt’ formeel
Naast de steunen die tot nu toe waren geplaatst is nu ook een ‘echt’ formeel aangebracht. Waren de eerste bedoeld om bestaand metselwerk te ondersteunen, deze nieuwe is gebouwd om geheel nieuw metselwerk te dragen. Hij staat op de overgang van de kerkviering naar het schip en draagt de gordelboog die daar is ingestort. Op de heel precies gevormde boog van hout zijn allemaal dwarslatjes aangebracht die precies corresponderen met de stenen die er straks op komen rusten. Er wordt van twee zijden tegelijk omhoog gewerkt, zodat de constructie gelijkmatig wordt belast.
Dak inmeten
Met behulp van een hoogwerker werd door een paar man de maatvoering voor het dak ingemeten. Lange stalen lijnen zijn gespannen over het schip en langs de wanden. Zo kunnen de dakdelen heel nauwkeurig in de fabriek worden geplaatst.
Of dat dak er voor de jaarwisseling al op zal liggen is nog steeds zeer de vraag. Jammer want de ‘olifantsruggetjes’ van de gewelven van de zijbeuken zijn net allemaal vertind (afgesmeerd met kalkspecie). En net nu lijkt de najaarsmoesson aangebroken.
