Nijvere handen

Column “Achter de kaft 30” op 4 oktober 2022 van Dolf Middelhoff, hoofdredacteur en fotograaf.

Rondom de verschillende altaren lagen vroeger hoogpolige tapijten. Die zijn allemaal verwaterd, beroet of anderszins beschadigd. Reddeloos verloren en niet meer bruikbaar. Rina Mönch en haar team van nijvere bijtjes heeft nog wel het patroon van de oude tapijten gekopieerd en is de afgelopen week begonnen aan een megaproject: alle altaartapijten zullen opnieuw worden gemaakt, met de hand, in een techniek die ‘Smyrnaknopen’ heet. Wanneer ze bezig zijn op de tafels in de pastorie is het net of je een Turkse bazaar binnenloopt.

Knoop voor knoop wordt in een drager ingestoken, doorgehaald en afgeknoopt. Op die drager is het patroon aangegeven, zodat je meteen de juiste kleuren kunt inknopen. De techniek is even simpel als decoratief. Maar vooral tijdrovend; ik stel me voor dat je na een halve dag knopen de krampen in je knoken hebt. Er zijn dozen vol wol besteld die in strengetjes op maat is gesneden. Zo zijn alle polen in het tapijt straks even hoog en ontstaat een mooi regelmatig patroon. Wie vraagt naar de duur van dit project krijgt zonder omhaal het antwoord: “Jaren!”. Met een grote grijns.

De laatste tijd was er weinig reuring in de kerk, maar heel geleidelijk komt daar weer verandering in. Ineens zijn er overal weer nijvere handen aan het werk. Op de beide achtermuren in de kerkzaal is geluidsabsorberend materiaal aangebracht en dat is inmiddels gecoat, er is een voorbereiding getroffen voor het terughangen van de kruiswegstaties (daarover verderop meer), de hele kerkvloer is gepolijst, want hoera, ze gaan beginnen met het leggen van de tegelvloer. Daar ben ik heel nieuwsgierig naar. Het zal de kerk, in tegenstelling tot de oude grijze vloer, weer een heel kleurrijk uiterlijk geven. De hele sfeer van de kerk zal veranderen want nu is de vloer nog grijswit en dat weerkaatst heel veel licht. Ook de nieuwe kerkbanken staan klaar om afgeleverd te worden. In de sacristie wordt hard gewerkt aan een fraaie lambrisering en achterwand. Ook worden er oude muurdecoraties in de kerkzaal op transparant papier overgetekend. En de werkzaamheden aan de klimaat- en verwarmingsinstallatie gaat maar door…

Om het laatste gat in de begroting te dichten zal vrijdag aanstaande in Museum JAN (wat zijn dat toch fantastische mensen!) een veiling plaatsvinden van welwillend ingebrachte kunstwerken en andere objecten. De nog ontbrekende € 16.000,- voor de restauratie van de kruiswegstaties zal dat niet opleveren, dat zou te mooi voor woorden zijn. Daarom hebben we het museum gevraagd of restaurator Jazzy de Groot in oktober en november op zaterdagen in het museum, voor publiek aan een van de staties mag komen werken. Er is gekozen voor statie nummer 14: ‘Jezus wordt in zijn graf gelegd’. Zaterdag aanstaande is de eerste gelegenheid om haar ‘live’ te zien werken. Op 26 november is ze er voor het laatst. Gaat dat zien! Op 12 en 26 oktober verzorg ik in het museum een openbare lezing over Frans Loots, beide dagen om 11:30 uur (inloop 11:00 uur). We hopen op heel veel (landelijke) publiciteit, ook NH-Nieuws (het voormalige RTV-Noord-Holland) gaat dit najaar een project maken van de Urbanuskerk. Hou ze in de gaten!

Hoewel de voorbereiding voor het ophangen van de staties in de kerk is afgerond, zal het nog lang duren voor de staties ook echt op hun plek terug kunnen komen. De vochtigheidsgraad in de kerk is nog veel te hoog en het stuift nog veel te veel. Bovendien heeft Jazzy nog minstens tweeënhalf jaar nodig om de klus te klaren.

DM